Canım oğlum zaman nasıl geçiyor seninle inan anlamıyorum. Ne zaman büyüdün ne zaman bu kadar dillen din, ne zaman hayatımın odak noktası oldun… Seni çok ama çok seviyorum. Artık kendini öyle güzel ifade ediyorsun ki seninle oturup sohbet edip dertleşiyoruz, bana “hayat nasıl gidiyor anne” bile diyorsun. Artık kıyafetlerini birlikte seçiyoruz, hangi kıyafeti alacağını, hangi kitabı okuyacağını, akşam ne yemek istediğini, sabah kahvaltıda ne istediğini her şeyi her şeyi artık sen belirliyorsun. Büyüdün benim küçük prensim büyüdün… Arada kucağıma yatıp seni sevmemi istiyorsun yada tam tersi yanıma gelip saçlarımı okşuyorsun “sevdim anne” diyorsun… Artık yanında özel konuşulmaz oldu herşeyi yetiştiriyorsun 🙂 ee boşuna dememişler “çocuktan al haberi ” diye. Bu sıralar en çok sevdiğin şey araba oynamak, banyo yapmak, çilek yemek, birlikte kek yapmak ve meyve suyu sıkmak… Tabi babanın sık sık traş makinesini kullanmıyor değilsin, bide babanın kravatını takıyorsun ya….
Seni çok seviyoruz, Seninle öğrendik “Anne Baba” olmayı. Bizim Anne&Baba yolunda ki 2. yılımız. Senin ise aramıza katılmanın 2. yılı İyi ki Doğdun Minik Prensim….